เรื่องมันมีอยู่ว่า… วันศุกร์ที่ผ่านมา กลุ่มงานของนี่ได้รับข่าวดีว่าโครงการ MA ที่หนักหนาสาหัสมากกว่าจะได้รับการอนุมัตินั้นผ่านหมดจ้า เลยเกิดการนัดไปเลี้ยงฉลองกันแบบฟีลดี๊ดี เปิดเบียร์กันตั้งแต่ตอนเย็น บอกเลยว่าแก้วแรกผ่านคอไปนี่คือ ร่างกายเข้าโหมด “ฉลอง!” ทันที ส่วนกับแกล้มเหรอ…มีนะ แต่ไม่ค่อยแตะ เพราะมัวแต่เม้าท์กับเพื่อนร่วมงาน จนเบียร์หมดไปกี่แก้วก็ไม่รู้
ยังไม่ทันได้พัก วันต่อมา ก็คือวันเสาร์ มีปาร์ตี้วันเกิดเพื่อนอีกจ้า รอบนี้เป็นเหล้าแทนเบียร์ แต่โชคดีฉันไปช้า เพราะอ่านไลน์แค่สถานที่ ไม่ได้อ่านเวลา เลยโถล่ไปตอน 4 ทุ่ม ทั้ง ๆ ที่งานเริ่มตั้งแต่ 6 โมงเย็น เลยได้กินไม่เยอะ (หรือโชคร้ายก็ไม่รู้…) กับแกล้มก็พอประมาณ แต่ก็ถือว่าหลุดจากวินัยการทำ IF อยู่ดี
แล้วคนทำ IF อย่างฉันควรทำไงล่ะ?
นี่ทำ IF แบบ 16/8 คืออด 16 ชั่วโมง กินได้ 8 ชั่วโมง โดยปกติฉันจะกินมื้อแรกช่วงเช้า ประมาณ 8-9 โมง แล้วจบมื้อสุดท้ายไม่เกินบ่ายโมง แต่ปัญหาของงานเลี้ยงคือ มันจัดตอนเย็น ตอนดึก ซึ่งเป็นเวลาที่ต้องงดกิน
แล้วถามว่าพอหลุด IF แล้วน้ำหนักพังเลยไหม? ขอตอบตรงนี้ว่า…ไม่
เพราะหลักการลดน้ำหนักคือ ถ้าพลังงานที่กินต่อวันยังไม่เกินที่ร่างกายใช้ น้ำหนักก็ไม่ขึ้นง่าย ๆ แถมงานเลี้ยง 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ มันไม่มากมายถึงขนาดจะลบล้างความพยายามทั้งอาทิตย์ได้หรอก (ยกเว้นว่าจะสั่งหมูกระทะสองเตาแล้วปิดท้ายด้วยชาไข่มุก 3 แก้วอะนะ)
เรื่องจริงเกี่ยวกับแอลกอฮอล์และ IF
- แอลกอฮอล์ ทำให้ร่างกายหยุดเผาผลาญไขมันชั่วคราว เพราะต้องจัดการแอลกอฮอล์ก่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าไขมันจะพุ่งขึ้นทันที
- ถ้าไม่ได้ดื่มหนักทุกวัน ผลกระทบก็แค่ชั่วคราว วันรุ่งขึ้นร่างกายก็กลับมาทำงานปกติ
- สิ่งที่ทำให้อ้วนจริง ๆ คือ “กับแกล้ม” เพราะมักเป็นของทอด มัน เค็ม แถมกินเพลินตอนเมา
สูตรเอาตัวรอดของฉัน – IF สายบาลานซ์
- ถ้ามีงานเลี้ยง → Enjoy ไปเลย กิน ดื่ม ให้เต็มที่กับเพื่อน ๆ ไม่ต้องมานั่งจดแคลฯ เพราะชีวิตมันต้องมีพื้นที่ให้ความสุข
- หลังงานเลี้ยง → กลับมาเข้าโหมด IF ตามปกติ ไม่ต้องลงโทษตัวเองด้วยการอดจนเกินเหตุ
- วันปกติ → คุมอาหารตามแผนให้ได้มากที่สุด เพราะนี่แหละคือสิ่งที่ทำให้การลดน้ำหนักยั่งยืน
เดินทางสายกลางเพื่อความมั่นคง
การทำ IF ไม่ใช่การขังตัวเองในคุกอาหาร แต่คือการเลือกวิธีที่อยู่กับมันได้ในระยะยาว งานเลี้ยงคือส่วนหนึ่งของชีวิต และชีวิตก็ไม่ได้มีแค่ตารางกิน ตารางอด ถ้าบาลานซ์ได้ น้ำหนักก็จะค่อย ๆ ลง แม้จะช้า แต่ชัวร์
พูดเลยว่า…ผลมันช้าจริง ๆ นะ แต่ก็ยังดีกว่าชั่งน้ำหนักแล้วตัวเลขไม่ขยับเลย (หรือขยับขึ้นนี่ก็คือกรี๊ดแตก) เอาเป็นว่า…งานเลี้ยงไม่เคยฆ่าคนทำ IF หรอก แต่การทำ IF แบบเครียดเกินไปนี่แหละ ฆ่าความสุขของเราชัวร์ ~
