เปิดเว็บนี้มา รวมถึงก่อนหน้านี้เปิดอีกเว็บนึง เข้าไม่ได้จากเน็ตในหน่วยงาน งงมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่อยู่ดี ๆ ก็ได้เฉยเลย มันจะมีสาเหตุคืออไรได้บ้างนะ ลองมาหาสาเหตุกัน
Error “not found”
ตั้งแต่วันแรกของการจดโดเมน เข้าไม่ได้เลย จากเน็ตในหน่วยงาน ต้องหาเน็ตอื่นมาใช้ ก็ใช้เวลาว่างในการอัปเดตโน่นนี่ ไม่ได้เบียดบังเวลาในการทำงานนะ!
ให้ Network หาสาเหตุ
ตอนแรก ๆ ก็ให้ทาง Network มาหาสาเหตุให้ ลอง traceroute ดูแล้ว ก็ไปถึงปลายทางได้นะ ทางทีมฯ นั้นเลยสรุปว่าเกิดจาก DNS ต้องไปคุยกับอีกทีมนึง ซึ่งนี่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร สลับเน็ตเอาก็ได้
เมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือน
มี 2 โดเมน อันแรกเป็นเว็บเก่า เข้าไม่ได้ ก็เดาว่าเป็นเพราะชื่อเว็บหรือเปล่า เลยสร้างโดเมนใหม่ ก็เข้าไม่ได้เหมือนกัน และหลังจากจดโดเมนแรกมาได้ประมาณเดือนกว่า ๆ โดเมนแรกก็เข้าได้ นี่ก็งง แต่ก็ไปต่อกับโดเมนใหม่ ซึ่งก็คือเว็บนี้ diariobitter.com
หลังจากสร้างโดเมนนี้ ผ่านเวลามาอีก 1 เดือน ปรากฎว่าเน็ตในหน่วยงานเข้าเว็บนี้ได้แล้ว .. งงใจจริง ๆ
สาเหตุคืออะไร
ให้ ChatGPT ช่วยหาสาเหตุ เพราะเป็นเน็ตในหน่วยงาน ไหนจะฐานข้อมูล Domian Name Server (DNS) ไหนจะ Proxy Server สรุปก็คือ มันเกิดจาก DNS Server ของหน่วยงาน โดยเฉพาะหน่วยงานรัฐ ไม่ได้มีการอัปเดตถี่เหมือน Internet Service Provider (ISP) หรือผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตหลักได้ เพราะปกติเมื่อจดโดเมนใหม่และประกาศค่าต่าง ๆ ไปแล้ว 24 ชั่วโมงก็ได้แล้วโดยปกติ จึงได้ความรู้มาว่าระบบการอัปเดตพวก DNS ของหน่วยงานมันไม่ได้ถี่เหมือนผู้ให้บริการเอกชน เนื่องจากลดภาระของ Server ไม่ได้ Resolve ค่าถี่ เดาว่าของนี่เดือนละครั้งเท่านั้น เชื่องช้าเสียนี่กระไร
เรื่องของ DNS Propagation และ Negative Caching
เวลาจดโดเมนใหม่ ค่า DNS (เช่น A record, CNAME) ต้องแพร่กระจายไปทั่วโลก ซึ่งผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตทั่วไปอย่าง True, AIS, 3BB หรือ DNS สาธารณะอย่าง Google (8.8.8.8), Cloudflare (1.1.1.1) จะอัปเดตเร็ว ภายใน 24–72 ชั่วโมง โดยปกติ
แต่ DNS ของหน่วยงานรัฐกลับทำงานไม่เหมือนกัน
- ถ้าเคย query แล้วเจอว่า “ไม่มีโดเมนนี้” → ระบบจะจำค่าไว้ เรียกว่า Negative Caching
- มันจะไม่ถามใหม่จนกว่าเวลาที่กำหนด (TTL) จะหมด
- ซึ่ง TTL ของหน่วยงานอาจยาวเป็นอาทิตย์ หรือบางทีก็เดือนละครั้ง
พอถึงเวลา refresh มันจึงเพิ่งจะเห็นว่าโดเมนมีอยู่จริง และเข้าได้ในที่สุด
สบายใจแล้วสิเรา
พอรู้แบบนี้ก็สบายใจขึ้น เพราะชีวิตประจำวันฉันอยู่ที่ทำงานเป็นหลัก เวลาจะอัปบล็อกก็ทำจากคอมพิวเตอร์ในหน่วยงาน ยิ่งไม่มีคอมพิวเตอร์ที่ห้องพักอีก ยิ่งต้องพึ่งเน็ตที่ทำงานไปโดยปริยาย
มันก็ไม่สะดวกหรอกนะ ทั้งอยากอัปบล็อกให้ถี่ ทั้งต้องหาเรื่องมาเล่า ไหนจะเวลา ไหนจะปั้นแต่งเรื่องราว ช่วงก่อนหน้านี้เคยเขียนได้วันละ 1–2 เรื่อง ตั้งเวลาโพสต์ล่วงหน้าไว้ พอหมดสต็อกก็หมดแรงบันดาลใจตามสภาพ ชีวิตไม่ได้มีอะไรหวือหวา ไม่ได้พบเจออะไรมากมาย เลยไม่มีเรื่องให้เล่าทุกวัน
แต่ก็จะพยายามเขียนต่อไป ~
